شاعر شده ام در دل تو جای بگیرم

از دست تو بعد از غزلم چای بگیرم

شاعر شده ام از تو دمادم بنویسم

تا ذره ای از وهم تسلای بگیرم

آهنگ سفر کردی و من تاب ندارم

تو میروی تا دست تمنای بگیرم

من مانده ام اینجا وسط درد و غم و رنج

باز آی و مرا بین گل و لای بگیرم

حافظ نشدم دلبری از تو بکنم من

اما بلدم دست تو هرجای بگیرم

اینجا غزلم خواند غزل رفتن خود را

تا مهر تو را جان به سراپای بگیرم...