كاش مي‌شد باغي از لبخند را

در سكوت آسمان جاري نمود

كاش مي‌شد بالهايي را گشود

در تمام آسمان شعري سرود

من پر از عطرم پر از پيغام نور

نام تو لبريز از حسي غريب

شعر من با نام تو اي آفتاب

پر شده از بوي ياس و عطر سيب

آخرين پيغام گل بودن، بهار

راه دريا را نشان دادي به آب

شعر بيداري سرودي بي‌صدا

بر هزاران چشم پاكِ پر ز خواب

كاش پر گيرم به سويت با نسيم

نقش راه سبز تو تا آسمان

بوي گل‌هاي تو دارد باغِ دل

رنگ زيباي تو دارد اين جهان