اسم اینها شعر است 

واژه های رقاص 

پایکوبیدن یکضرب هجا

وقفه های احساس 

شاعری کاسبی است 

یک دکان بی دخل 

مشتری های بی عقل 

ارز شان ممنون است 

شعر فروشی ممنوع است 

من خودم کاسب این بازارم 

یک دکان کوچک 

ته یک کوچه ی بن بست دراز 

جای دور از ذهنی 

محض دفن یک راز

گاه گاهی مردمی می آیند

پشت ویترین خیالات خوشم 

واژه ای می بینند ، خوششان می آید

به خیالی که  وزن شعر بلندم مثل آنها گم شد 

یا که این ریل بلند سهم پاهای همه مردم شد.

شاعری چوپانیست 

یک فلوت پر از احساس و یک گله سوال 

مرتع غالب شاعر همه جاست 

هی به یک فوت بلند 

می روند چپ و راست 

سر به زیر احساس 

واژه ها سبزترین رویاء را 

غرق در نشخوارند 

شعر گفتن فقط از دور خوش است . 

شعر گفتن فقط از دور خوش است.