شمع‌داني مرده‌اي روي كاشي رها شده،

و تو ترانه‌ي آتشي را مي‌سرايي كه

براي سوزاندن گناهان‌مان، گل مي‌كُند

بر گونه‌هايت

و انار سرخ رنگ

شرمي كوتاه از شانه‌ي چپم بالا مي‌آيد

بر اين بالش غمگين

خواب بهشت مي‌خواهم

دست مرا به راهت بياور!