خوانديم بهشت

هميشه روشن است..

و تمام دوستانم از شب متنفر شدند...

خوانديم كه خدا هيچ‌چيز را

بي‌حكمت نمي‌آفريند... اما همه اين را از ياد بردند

و در آزمون صبر رد شدند

شب است...

نشسته‌ام، پشت اين همه شيشه

و شمارشم به صد رسيده است

با خود مي‌انديشم

اگر بهشت من هميشه شب باشد، خيالي نيست...

تنها تك ستاره‌اش

براي روشني آسمان دلم

كافي است