اين روزها

بيشتر از هميشه

نبودنت را حس مي‌كنم

و دست‌هاي كوچكت را

كه خرمشهر را از ميان

آرواره‌هاي تانك بيرون كشيد



امروز بيشتر از هميشه

ابرها دورِ‌چشم‌هاي مادر حلقه بسته‌اند

باورت مي‌شود

نامت را بر پيشاني كوچه

خال‌كوبي كرده‌اند:

- شهيد حسين فهميده-

و مادر هر روز

فكر نيامدنت را از ذهن كوچه

آب و جارو مي‌كند.



يادش به‌خير

روزهاي آخر

چه‌قدر به اسمت شبيه شده بودي

حسين،

اما پاره‌اي از تنت نماند

كه شايد نيزه‌اي ...

حسين جان

امروز كه نيستي

بادبادكت را بر بلندترين سرو

و عكست را بر زلال‌ترين روز آويخته‌ام



تو رفتي و چه‌قدر هوا

كه در نبودنت نفس نكشيد ...

تو رفتي و جهان

هنوز مانده است

كه يك غنچه چگونه

پژمردگي‌اش را

يك شَبه تجربه كرد ...