ای درختان بلوط

من کسی رامی شناسم که شما را سبز خواهد کرد

شاخه‌ها‌یتان را تکان می‌دهد

رویتان خندان می‌شود

شادی باز می‌گردد

باران به جنگل باز خواهد‌گشت

شعر خواهد خواند

شما از ترانه‌اش خیس می‌‌شوید

دل‌ها‌یتان پُر غرور

دهان‌تان پر شکوفه

 مشت‌ها‌یتان پر بلوط

رود‌ها‌یتان پر آب خواهد‌شد

و

سفره‌های نان‌

خالی

نخواهد ماند