خداوندا تو میدانی تمام چشم ها بسته

زمین و آسمان خسته

پر از غم های سربسته

تپش در سینه ها خاموش

و خورشید همچنان بیهوش

دگر باران نمی بارد

دگر ماه هم نمی تابد

جهان خاموش و پر ماتم

پر از ناگفتنی ها و پر از آه ام

چرا پیک امید از کوچه باغ آرزوهایم نمی آید

چرا قمری نمی خواند

چرا ساز قناری های دشت عاشقان دیگر نمی آید

چرا اندوه و ماتم جای عشق و مهر را در دل گرفته

چرا قلب زمین با غم سرشته

چرا جای محبت آرزویش مانده برجا

چرا جای صداقت در جهان غم دارد آوا

خداوندا  تو خود شاهد

چرا اشک صداقت پاسخش نامردمی ها است

چرا این است

چرا آن است

چرا قلبم پر از خالیست

چرا خون از دو چشمان ترم جاریست

چرا دستان من از دست او دور است

چرا حال دلم غمگین و رنجور است

چرا چشم دلم محتاج یک نور است

بگو آیا که قلب دوست از احساس من دور است

دگر چیزی نمی گویم

دگر شب بو نمی بویم

و اینک تو بده پاسخ

خداوندا چرا

 آری چرا انسان این گونه است