از پشت این پنجره

و پشت ضخامت فاصله ها

ببار بر من

اگرچه دستم جایی برای گندمی ندارد

خیسم کن از نوازشت

مرا که هنوز کبوترها نبخشیده اند

مرا که غرقم میان تکرار گره های سبز

صدایم کن

لااقل به خاطر گنجشک ها

تا ببینمت

و توی باغچه ی خانه مان

دانه ای نو بکارم