تو در همه ی صداهایی

درصدای حنجره ی زنی که گریه می کند

درصدای کودک پنج ساله ی مریض

درصدای کسی که در آپارتمان کهنه ایی نشسته

در صدای جنگل های سوخته

گل های چیده شده

وقفل هایی که به پنجره فولادت بسته می شوند

در صدای من

صدای مادر

وکبوترهایی که در آسمان مهربانی ات پرواز می کنند.

آریسا رجبیان