پدر

این که تو آسمونه                   خورشیدِ مهربونه

زمین گِرد و شیطون                رفیقِ خوب اونه

سالی یه بار با خنده                  دورِ سرش می گَرده

چه روزایی که گرمه                چه شبهایی که سَرده

خورشید یه آینه داره              که خیلی خوب و ماهه 

میاد تو آسمونا                         وقتی که شب سیاهه

ستاره ها شبیه                          گُلِ سَرایِ ریزَن

یهو شبیه لشگر                       رو گیس  شب می ریزن

چه آسمونِ خوبی!                   پر از خیالِ خوبه

وای بیرونو ببینید!                   انگار دَمِ غروبه!

خورشیدِ من بابامه!                 بابای خوب و مَردَم

هی قربونش میرم و                 دوباره بر می گردم

بهناز ابوالوفایی