ای ستاره ی من
 ای ماه تابان شب های تنهایی ام
 ای نور و روشنایی

ای دلداده

ای طلوع آفتاب من
 غروب شب های خواب آلودم
 بتاب
 بتاب

برایم بمان
 بتاب که نتابیدن ات نتابیدن من است
 بتاب که این دل بی تاب توست
 دگر بار و دگر بار و دگر بار می گویم
 بتاب و

برایم بمان امید زندگی من.

 وقتي خدا مي خواست تو را بسازد چه حال خوشي داشت
 چه حوصله اي!
 اين موها، اين چشم ها...
 دیوانه ی دوست داشتنی