بی ادعا

باز می خواند مرا

ساده وبی ادعا

دست او وا می شود

پیش من با یک دعا

 مادرم با هر طلوع

 غرق خنده می شود

او نمی بازد  به غم                                                           

 آسمان خنده اش

برشبم گل می زند

روی دست سبزه ها

با دعا پل می زند

 مثل یک رنگین کمان

پر زنور و شادی است

 دشت پاک قلب او

  جای صد آبادی است

می کند ما را دعا

او که قلبش روشن است

واژه ام گل می کند

 مادرم شعر من است