«زیبا کاهنی» در گفت‌و‌گو با خبرنگار خبرگزاری ایسنا اظهار کرد: «کودکان فاقد هرگونه اسباب‌بازی یا امکانات اندکی برای بازی، از لحاظ شناختی از هم‌سالان خود عقب‌تر هستند. کودکان از طریق بازی‌کردن احساسات، ناکامی‌ها و اضطراب‌های خود را بیان کرده و در سایه‌ی آن، مفاهیم کار، مسئولیت، آزادی و شرایط زندگی با جمع را می‌فهمد. هم‌چنین به سبب آن‌که بازی فعالیتی ارادی و شوق‌انگیز است در تخلیه انرژی و پویایی ذهن کودکان نقش مؤثری دارد.»

این روان‌شناس اظهار کرد: «از جمله بازی‌های سازنده، می‌توان به خانه‌سازی با مکعب‌های کوچک، بازی‌های گروهی مانند قایم‌باشک، پازل و هم‌چنین بازی‌هایی مثل خاک‌بازی یا شن‌بازی در صورتی که تحت نظارت و کنترل والدین انجام شود، اشاره کرد.»

کاهنی تأکید کرد: «اسباب‌بازی‌هایی که حواس کودک را تحریک می‌کنند، مواردی از قبیل نقاشی با انگشت، آلات موسیقی و عروسک‌های خیمه‌شب بازی در شکوفایی خلاقیت تأثیر تعیین‌کننده‌ای دارد.»

وی تصریح کرد: «قراردادن قوانین خشک و دست و پا گیر در منزل، عدم آشنایی والدین با مفهوم واقعی خلاقیت، انتقاد مکرر از رفتارهای کودک، ارزیابی پی‌درپی رفتارهای کودک، زیر ذره‌بین قراردادن و انتقاد از کارهای او در خانواده، از شایع‌ترین موانع در راه پرورش تفکر خلاق کودکان است. هم‌چنین از دیگر موانع پرورش تفکر خلاق کودکان می‌توان به بیهوده‌شمردن تخیلات کودک، عدم شناسایی علایق درونی کودک و نبود حس شوخ‌طبعی در محیط منزل اشاره کرد.»

کاهنی یادآور شد: «تحمیل نقش بزرگسال به کودک، محدودکردن کنجکاوی کودکان، سرکوب خیال‌بافی کودکان، تأکید زیاد بر مهارت‌های کلام و تأکید بسیار بر رقابت، از جمله موانع بر سر راه تفکر خلاق کودکان است. در تربیت فرزند خلاق زمینه‌های فعالیتی را فراهم آورید که در آن‌ها می‌توان ترتیبی داد تا کودک بیش‌تر تشویق به دخالت و درگیرشدن شود.»

این روانشناس ادامه داد: «به‌جای اسباب‌بازی‌های پیچیده، اسباب‌بازی‌های ساده‌ای تهیه کنید که با قوه‌ی تخیل کودکتان تکمیل شود. کودک را به بازی در بیرون از منزل تشویق کنید تا با دنیای طبیعی در تماس و فرصتی برای بازی با شن، خاک، آب و هوا داشته باشد.»