آقای «احسانی» معلم و مدیر مدرسه روستای دورافتاده‌ است.

این مدیر به دليل جديت و خودخواهی رفتار سخت‌گيرانه‌ای با دانش‌آموزان دارد.

او كه پس از سال‌ها زندگی مشترک بچه‌ای ندارد، پس از معالجات بی‌نتيجه درصدد است برای گرفتن حاجت به مشهد برود.

قبل از رفتن از بچه‌ها می‌خواهد تا آن‌ها نيز خواسته‌ها و آرزوهای خود را در نامه‌ای برای امام رضا(ع) بنويسند.

اما اين سفر برای سومين بار بر اثر بروز حادثه پيش آمده برای همسرش «راحله» انجام نمی‌شود.

آقای احسانی ناچار نامه‌های بچه‌ها را برمی‌گرداند.

اما يک نامه بی‌نشان باقی مانده كه نويسنده آن مشخص نيست.

او پس از چند روز نامه را گشوده و ناباورانه در می‌يابد كه متن آن گله و شكايت از رفتارهای ناپسند خود او به امام رضا(ع) است.

آقای احسانی كه خود را دلسوز و خيرخواه بچه‌ها می‌داند سخت بر آشفته می‌شود و می‌كوشد تا به هر طريق ممكن نويسنده نامه را يافته و او را تنبيه كند.