درختکاری

به دست خود درختی می نشانم 

                                 به پایش جوی آبی می کشانم

کمی تخم چمن بر روی خاکش

                                  برای یادگاری می فشانم

 درختم کم کم آرد بر گ و باری

                            بسازد بر سر خود شاخساری

چمن روید در آنجا سبز و خرم

                             شود زیر درختم سبزه زاری

به تابستان که گرما رو نماید

                            درختم چتر خود را می گشاید

خنک می سازد آنجا را ز سایه 

                              دل هر رهگذر را می رباید

به پایش خسته ای بی حال و بی تاب

                              میان روز گرمی می رود خواب

شود بیدار و گوید : ای که اینجا 

                             درختی کاشتی روح تو شاداب