زمستان تمام شده و بهار آمده است. تکه یخ کنار سنگ بزرگ جای خوبی دارد. او به فکر همراهی با برف ها و یخ های دیگر نیست. از میان شاخه های درخت نوری می بیند. به خورشید نگاه می کند و به او پیشنهاد دوستی می دهد. خورشید به او می گوید اگر به من نگاه کنی آب می شوی. یخ که عاشق خورشید شده نمی پذیرد. روزها یخ به آفتاب نگاه می کند و کوچک و کوچک تر می شود. روزی خورشید طلوع می کند و تکه یخ را نمی بیند، متوجه گلی می شود که در همان نقطه روییده است. حالا گل آفتابگردان عاشق خورشید است به هر طرف که خورشید می رود رو می کند.