«دودوک»
چهارنوازی و تکنوازی برای بالابان
موسیقی نواحی
حسین حمیدی در این اثر سعی کرده با اجرای بالابان به صورت چند صدایی (Polyphonic) و در قالب نغماتی جذاب قابلیتهای این ساز را نشان دهد.
معرفی ساز «بالابان»
بالابان سازی بادی، با زبانه مضاعف است که از دو قسمت اصلی یکی «بدنه» که جنس آن از چوب زردآلو و دیگری «قمیش» که جنس آن از نی است تشکیل یافته.
بالابان سازی است با صدای محزون و آرام که آدمی را به مهر و دوستی دعوت میکند و اساسا صدایی روحانی و معنوی دارد.
این ساز در میان اقوام غربی و جنوب غربی دریای خزر نواخته میشود و نامهای مختلفی دارد.
در میان آذربایجانیها با نام «بالابان» در میان کردها با نام «نرمه نای» در میان ارامنه با نام «دودُوک» و در ترکیه با نام «مِی» شناخته میشود.
در این مجموعه سعی بر این بوده تا صدای چهارنوازی این ساز و همچنین تکنوازی آن را با اجرای قطعات و مقامهای مختلف در کنار هم قرار بگیرد و مجموعه نواهای زیبا و آرامی به وجود آید.
قطعات:
«هیجران»
«درآمد بیات شیراز»
«ایراوان»
«مقام بیات شیراز»
«لاچین»
«بداههنوازی در بیات شیراز»
«رنگ بیات شیراز»
«پیش درآمد شور آذری»
«درآمد شور»
«رنگ شور»
«مقام شور»
«یادگار»
«بداههنوازی در شور»
«فریده»
«سهگاه آذری»
«باخا باخا»
«مقام سه گاه»
«رنگ سه گاه»
«شور کردی»
«جیانم»
«مقام کردی»