جوانی برآراست از خویشتن

سخنگو و بینادل و پاک تن

همیدون به ضحاک بنهاد روی

نبودش جز از آفرین گفت و گوی

بدو گفت اگرشاه رادرخورم

یکی نامورپاک خوالیگرم

چوبشنید ضحاک بنواختش

زبهر خورش جایگه ساختش

کلید خورشخانه پادشاه

بدو داد دستور فرمانروا

فراوان نبود آن زمان پرورش

که کمتربداز کشتنیها خورش

جزاز رستنی ها نخوردند چیز

زهرچز زمین سربرآورد نیز

پس آهرمن بد کنش رای کرد

به دل کشتن جانورجای کرد

زهرگونه ازمرغ و ازچارپای

خورشگربیاورد یک یک بجای

بخونش بپرورد برسان شیر

بدان تا کند پادشا رادلیر