فردوسی در این داستان "ایرج" را انسانی صلح‌دوست و مهربان و اهل مدارا معرفی کرده است.

 فریدون برای سه پسر پس از آن‌که همسرانی برمی‌گزیند «روم و خاور» را به "سلم"،«توران و چین» را به "تور" و «ایران و دشت نیزه‌وران» را به "ایرج" می‌بخشد. ایران از دیگر قلمروها آبادتر است و پادشاهی بر این نقطه بمنزله پادشاهی بر هفت کشور بود و کسی که فرمانروای ایران باشد فرمانروای جهان بود. این مسئله برای "سلم" و "تور" گران آمد:

"سلم" و "تور" این نارضایتی را به پدر اعلام کردند، "ایرج" را برای رفع کدورت پیش آمده به ملاقات برداران رفت. در ملاقات "ایرج" سعی کرد تا با آنان از در دوستی و برادری درآید، ولی آن دو نپذیرفتند. تور در حضور سلم تخت زرین را بر سر ایرج کوبید سپس با خنجری آبگون سر از بدن "ایرج" جدا کرد و او را در صندوقی برای پدر فرستاد.

"فریدون" از غم از دست دادن پسر بسیار گریست ولی چون پیر بود نمی‌توانست انتقام او را بگیرد پس آن‌قدر منتظر ماند تا "منوچهر" متولد شد و "فریدون" او را به جنگ "سلم" و "تور" فرستاد.

منوچهر با آن دو جنگید و آنها را یکی پس از دیگری کشت و فریدون نیز پادشاهی را به او بخشید.