شاه عباس صفوی به خاطر آگاهی از وضعیت امرار و معاش مردم شهر، بعضی از شب ها به صورت ناشناس در محله های مختلف شهر سرکشی می کرد.در یکی از شب ها به صورت اتفاقی وارد منزل مرد پینه دوز می شود که علیرغم تنگ دستی ،هر شب جشنی در منزلش برپا میکرد ودر حد توانش از جمعیت حاضر پذیرائی میکرد.شاه عباس بعد از مشاهده ی این صحنه ،کنجکاو می شود تا دلیل این کار و همچنین منبع در امد مرد پینه دوز را به خودش ربط دهد .وقتی با جواب دور از ذهن مرد پینه دوزمبنی بر رزاق بودن خداوند رو به رو می شود سعی می کند با ترفندهای مختلف به صاحب خانه بفهماند که روزی او دست شاه عباس است اما با اتفاقات جالبی که می افتد خودش نیز به این نکته پی می بردکه روزی، دستِ خداوند است .