یکی دو ماه از شروع جنگ می‌گذشت و عراقی‌ها بعد از سقوط خرمشهر، به سمت آبادان هجوم آورده بودند تا با محاصره آن به ادعاهای مرزی خود برسند. در یکی از شب‌های آبان ماه سال 59 عراقی‌ها با این تصور که کسی در خانه‌های منهدم شده آبادان زنده نمانده است تصمیم می‌گیرند از سمت کوی ذوالفقاری به شهر حمله کنند. دریاقلی سورانی که متوجه حرکت بعثی‌ها می‌شود با رکاب زدن مسیر 9 کیلومتری ذوالفقاری تا آبادان خود را به مقر سپاه می‌رساند و با اطلاع‌رسانی به موقع مانع سقوط شهر می‌شود.