تابستانها هوا گرم ميشد مردم روي پشت بامها مي خوابيدند نگاهشان به آسمان بود و ماه و ستاره ها را تماشا مي كردند .
ماه تقريبا تمام بچه هاي شهر را مي شناخت و از همه آنها خاطره داشت .
با آمدن فصل سرما بچه ها به اطاقها مي رفتند و پنجره ها بسته مي شد .
ماه تنها مي ماند و افسرده
تا اينكه يك شب دمست تازه اي پيدا كرد .