آنچه نیاز دارید

دو لیوان هم‌شکل و هم‌سان

بادکنک

شرح آزمایش

مانند شکل ابتدا بادکنک را وارد یک لیوان کنید. لیوان‌ها طوری روی میز بگذارید که بدنه‌ی آن‌ها روی میز قرار بگیرد. سپس مانند شکل آن‌ها را در کنار همدیگر قرار دهید به طوری که بادکنک در مرز لبه‌ی بین دو لیوان باشد.

حال در بادکنک بدمید چه مشاهده می‌کنید؟

بادکنک به صورت شکل‌دار باد می‌شود. همانطور که در لیوان‌ها می‌توانید مشاهده کنید. هوای درون لیوان‌ها را می‌توان فشرده کرد. شما با عمل دمیدن در بادکنک مولکول‌های هوا را وارد بادکنک می‌کنید. مولکول‌های هوای داخل بادکنک به دیواره‌ی بادکنک نیرو وارد می‌کنند و نیروی‌ آن‌ها بیشتر از نیرویی است که مولکول‌های هوای داخل لیوان به دیواره‌ی بادکنک وارد می‌کنند. از این رو مولکول‌های هوای داخل لیوان تا جایی که امکان دارند فشرده می‌شوند. زمانی که تراکم مولکول‌های هوا داخل لیوان به حداکثر مقدار خود رسید قسمتی از بادکنک که داخل لیوان است دیگر باد نمی‌شود و هرچه در بادکنک بدمید قسمت‌هایی که خارج از ایوان است بزرگتر می‌شوند.

از طرف دیگر وقتی بادکنک را باد می‌کنید قسمتی از بادکنک که داخل لیوان است تا جایی که امکان دارد و تراکم هوا به آن اجازه می‌دهد فضای درون لیوان را پر می‌کند از این‌رو به بدنه‌ی لیوان کاملا می‌چسبند به طوری که می‌توان با استفاده از بادکنک دو لیوان را بلند کرد.

انچه اتفاق می افتد...

ذرات کوچک هوا را، که مولکول‌های هوا نامیده می‌شوند می‌توان در هم فشرده کرد. هوای فشرده کاربردهای زیادی دارد، مثلا از آن برای باد کردن توپ بسکتبال یا لاستیک دوچرخه می‌توان استفاده کرد. هم‌چنین از هوای فشرده برای به کاار انداختن ماشین‌ها و حتی متوقف کردن قطارها نیز می‌توان استفاده کرد.