بازی حرکتی کودکان در زندگی آپارتمان نشینی امروز محدود شده است و تبدیل به مسئله ای شده است که سلامت جسمی و روانی کودکان را تحت تاثیر قراره داده است. کودکان در سنین رشد خود نیاز به بازی و فعالیت فیزیکی دارند، این فعالیت فیزیکی موجب رشد مناسب ستون فقرات، تراکم بالای استخوان ها، تشکیل بافت های عضلانی بیشتر نسبت به بافت چربی، علاقه به ورزش و فعالیت جسمانی، شناخت بدن خود، کشف محیط، تقویت هوش فضایی، هماهنگی حرکات، سیستم تعادل و... می شود. از طرفی قوانین زندگی آپارتمان نشینی از انعطاف کمی برخودارند. بنابراین بازی های حرکتی ای که عضلات کودک را به صورت قدرتی و استقامتی درگیر می کنند، اما در عین حال سرو صدا ایجاد نمی کنند از اهمیت بالایی برخوردارند .

دو صندلی را کنار یکدیگر بگذارید و دو صندلی دیگر را در فاصله ی دو متری قرار دهید.

• تعدادی کاموا را به صورت زیگزاگ و رندم به پایه های صندلی ها ببندید تا یک ماز درست کنید.
• تعدادی توپ روی زمین بریزید.
• حالا باید بازیکن به حالت سینه خیز  از زیر این ماز کاموا عبور کند و توپ ها را جمع کرده و به طرف دیگر ببرد.
• در تمام مدت باید حواستان باشد که به کامواها نخورد.

نکته: کامواها را سفت ببندید تا هنگام برخورد با آن ها به لرزه دربیایند و کودک کاملا متوجه شود که برخورد کرده است.

نکته: از صندلی های سنگین استفاده کنید تا حرکت کودک موجب افتادن آن ها نشود.