تخته چکرز از ۱۰۰ خانه تشکیل شده‌است که در ۱۰ ردیف و ۱۰ ستون نسبت به هم قرار گرفته‌اند. رنگ این خانه‌ها یکی‌درمیان روشن و تیره است. 

مهره‌های چکرز گرد و خراطی‌شده و از جنس چوب‌اند. این بازی طرفداران زیادی در کشور های مختلف دارد . تا جایی که در بعضی کشور‌ها فدراسیون چکرز وجود دارد و این مسابقات به طور مداوم برگزار می‌شود.  

چکرز روی یک زمین شطرنجی 8*8 انجام می‌شود که در ابتدا مهره های دو نفر به صورت زیر چیده می‌شوند :

هر یک از نفرات در نوبت خود می‌تواند یکی از مهره‌ها یش را یک خانه جابجا کند ولی مهرها همیشه باید در خانه های سفید باقی بمانند . همچنین هر کس باید مهره هایش را به سمت جلو (نسبت به خودش) حرکت دهد . اگر دو مهره ی غیر همرنگ به طور قطری در کنار هم باشند می‌توان از روی مهره ی حریف پرید و آن را حذف کرد . البته این در حالتی است که پشت مهره ی حریف خالی باشد . نحوه ی زدن مهره ی حریف را در شکل زیر می‌بینید .

اگر کسی در نوبت خود بتواند مهره ای را بزند ، مجبور است آن را بزند و اگر بتواند چند مهره را بزند باید یکی از آن‌ها را انتخاب کند و آن را بزند . یعنی اگر مهره ای برای زدن داشته باشد نمی تواند چیزی را نزند. همچنین اگر تعدادی از مهره های حریف چنان قرار داشته باشند که بازیکن بتواند با یکی از مهره‌ها یش و به طور متوالی آنها را بزند باید همه ی آنها را در یک نوبت بزند. مثلاً در شکل زیر اگر نوبت سفید باشد باید بازی نشان داده شده ر انجام دهد و دو مهره از حریف را حذف کند .

همان طور که در شطرنج اگر پیاده به سطر آخر برسد تبدیل به وزیر (یا اسب یا فیل یا رخ) می‌شود ، در این بازی هم اگر مهره ای به سطر آخر برسد تبدیل به شاه می‌شود . برتری شاه این است که به عقب هم می‌تواند برگردد ولی مهره های عادی فقط به سمت جلو حرکت می‌کنند . کسی که مهره ای در زمین برایش باقی نماند بازنده است .