- افراد شرکت کننده به دو گروه تقسیم می شوند.
 -  تهیه چوب به تعداد بازیکنان تهیه می شود.

 - برای خود رئیس یا سرگروه انتخاب می کنند.

 - آنچه در بازی مورد توجه است ، نشانه گیری و اصابت چوب پرتاب شده حریف مقابل در هواست .

 - پس از قرعه کشی برای شروع بازی ، سرگروهی که قرعه بنامش درآمده است ، چوب دستی خود را با تمام قوا به آسمان پرتاب می کند (یاران وی در این مرحله فقط نظاره گر بازی وی و یاران حریف اند.) 

 - بازیکنان حریف به محض پرتاب چوب دستی سر گروه، گروه مقابل ، وظیفه دارند همگی چوب های خود را جهت هدف قراردادن چوب سرگروه مذکور در هوا به سمت آن پرتاب نمایند .  

 -  در صورت برخورد هریک از چوب ها به چوب سرگروه مقابل در هوا، بازیکنان  صدای اصابت چوب و گفتن « چق چق » یا «چقه چقه»  را تکرار می کنند.

     ضمن کسب یک امتیاز نوبت را از حریف گرفته و سرگروه آنها نیزهمین عمل را تکرار خواهد کرد .

 - بازی تا جمع امتیازهای طرف مقابل ادامه می یابد.

 - هر گروه امتیاز بیشتری  را از برخورد چوب حریف مقابل در هوا کسب نماید بازی را برده است .

 - اشعاری را که در این بازی معمولا بازیکنان یا ناظران بازی برای گرم تر شدن فضای  بازی می خوانند :

هی کُره نو کُره نو کُْره نو
 (هی پسر نگو پسر نگو)

چقه ی تیلا بازی شُو
(صدای چوب تیلا  بازی شد)

هُو هُو هُوه ، هُْوه هُو
(هو هو هوه  هوه هو)

چُوئم چیه تا پر اور
(چوبم رفته تا لب ابر)

دایا ار مُرد بنیتی قُور
(پیره زن اگه مرد بذارید تو قبر)

چُوئم چقه چقه سی
(چوبم بهش خورده شه )

دو دال بئره حقه سی
 (دوباره اگه برنده شه حقشه)