1- بچه های داوطلب بازی، ترجیحاً در تاریکی عصر، در محوطه ای که دارای کمین گاه و درخت و .. جهت قایم شدن باشد، دور هم جمع شده و به قید قرعه مانند  شیر و خط، یکی را به عنوان گرگ انتخاب می کنند.
2- گرگ در محلی موسوم به (هوا) که می تواند تیرچه، درخت یا دیوار باشد پشت به بچه ها ایستاده و چشمهایش را می بندد تا جایی را نبیند و بنابر قرار داد، از 1 تا 20 یا …، 40 می شمارد تا سایر بازیکنان در این فرصت برای خود مخفی گاهی پیدا کنند.
3- بعد می گوید: "قایم شدین؟ بیام یا نه؟"

4-  چنانچه جوابی نشنید، به این مفهوم است که همه قایم شده اند و شروع به جستجوی آنها می کند و هر کدام را که پیدا کند و یا از دور ببیند، اعلام کرده، سریعاً به محل (هوا) برمی گردد و دستش را بر آن می زند و لفظ سُک سُک  را بر زبان می آورد.
5- موقعی که گرگ، به جستجوی سایرین مشغول است، بازیکنی که سُک سُک کرده، می تواند دوستانش را با رمز و ایما از موقعیت مکانی گرگ با خبر کند. بدین صورت که می گوید: سیب گفتم بیا، بِه گفتم نیا (آلما دِسم گل، هِیوا دسم گَلمَه). بعد بر حسب موقعیت می گوید: آلما آلما آلما … و یا هیوا …
6- در خاتمه آنان که برنده شده اند، هیچ! و اما بازنده ها، پنهانی اسم مستعاری مانند انواع میوه ها و حیوانات و غیره مانند کبوتر، گنجشک، قناری برای خود می گزینند تا گرگ یکی را انتخاب کند. مثلاً کبوتر، که گرگ دور بعدی بازی، اوست.
7- چنانچه هیچ بازنده ای نباشد و به قولی نتوانسته باشد کسی را سک سک کند باز خود گرگ بوده و چشم خود را با کف دست پوشانده، بازی از نو شروع خواهد شد. در این بازی هر کدام بیش از سه نوبت گرگ شده باشد، سوخته و به کلی از دور بازی کنار می رود.

نکات:
  - در بعضی مناطق به جای شمارش 1 و 2 و 3 و … گفتن عبارت: (ده، بیست، سی، …، صد، حالا که رسید به صد تا، دستمال آبی وردار، دار دار خبر دار، ماشین آقا نگهدار) رواج دارد.

 - این بازی نام مخصوص به منطقه ی خود را دارد به طور مثال، در تهران: قایم موشک، اصفهان: قایم شدنک، مازندران: چش بتیکا، شوشتر: سرمامک … و بالاخره آذربایجان: گیزلن پاچ می نامند. قدیمی ترین نام این بازی سَرمامک است که قدمت هفتصد ساله دارد. (در بعضی مناطق این بازی توسط بزرگسالان نیز اجرا می شود.)