کشتى محلی، چوخه
بازىهاى خراسان عبارتند از:آب پشتکبازی، آفتاب مهتاب، آقا آقا ازچنه، ارنگارنگ، از گلاچى گل، استاد سهپایه، اشترکجا، پیشتر بیا، اِشرَت کجاست، اطلّو ماطلّو، الک دولک، اُوسَنَه بُلبُلُدم، بلوبلو، پادشا وزیلک، تپتپ خمیر، تخممرغ بازی، تسمهتسمه، تُشلهبازی، توپ زنجیر پله، چشم بسته، چوببازی، خانهنشان، خَردُرنه، خَرِسوز، دال بازی، دانه شفتالوبازی، دوزبازی، دوشودوشو، ذوقىذوقی، رهارها، سناچ، سنگسنگ چلیپا، سنگ و پنج، شیر بگیر پلنگ اومد، شیطانکبازی، علىلمبک، عمو زنجیرباف، قایم موشک، کبد بِدی، کلاهبازی، کوکوخراب، کیه کیه در مىزنه؟، گرگم به هوا، گرگم و گله مىبرم، گوکِ کُر، لحافبازی، مُجل، ماتماتو، هرنگهرنگ و ...
1- لباس مخصوص این کُشتى شلوارى است که تا سر زانو مىرسد و روپوشى که از بافتههاى پشمى و نخى محکم محلى است و "چوخه" نام دارد و بدون آستین مىباشد و شالى که بازیکن به کمر مىبندد .
2- مقررات کُشتى شبیه دیگر کُشتىهاى سنتى است، فقط در این کُشتى نمىتوان از یک خم و دست انداختن به پائین زانو استفاده کرد.
3- در این کُشتى پُل زدن هم ممنوع است.
4- بازنده کسى است که شانه آن با زمین تماس حاصل کند.
5- قضاوت در این کشتى با پیشکسوتانى است که "باچوخه "نام دارند. بنابر رسم محلى جایزه این کُشتى یک قوچ است .