هِلْ هِلهْ گرگ چَمْبَری

در این بازی بچه ها پشت سر هم به ردیف می ایستند یکی که از همه بزرگتر باشد جلو می ایستد ،هر کس پشت پیراهن نفر جلویی را می گیرد . یکی هم که نقش گرگ را دارد روی زمین بی حرکت دراز می کشد.

نفر جلو به اصطلاح مادرشان است. مادر به راه می افتد بچه ها هم پشت سرش حرکت می کنند به گرگ که می رسند ،از مادر می پرسند . دا یو چِنِه ( مادر این چیست ) مادر می گوید: دا زَلَتوْ نَرَه کِتِلی سُهْتَیَه(مادر نترسید این هیزم سوخته ای است ) چند بار از روی آن  رد می شوند و همین جملات را تکرار می کنند. مادر نقش چوپان و بچه ها نقش گله را دارند.

وقتی چند بار از روی گرگ رد می شوند ،گرگ از جایش بلند می شود ، بچه ها پشت پیراهن همدیگر را محکم می گیرند و پشت مادرشان می ایستند.

گرگ : خان گفته دُمْبَهْ بِیُمْ (خان گفته دمبه به من بده  برایش ببرم )

چوپان : دُمْبَهْ نیارُمْ چه کُنم ( دمبه ندارم چه کنم )

گرگ : از ایْ گَلِیْ گَپوْ بِیُمْ ( از این گله ی بزرگ به من بده  )

چوپان : گَلِیْ گَپوْ نه مال خِمِهْ ( گله ی بزرگ مال خودم نیست )

گرگ: پَه مال کِیَهْ ( پس مال کیه )

چوپان : مال رئیسه

گرگ : بَلْ بَلَهْ دُمْبَشَهْ ایْ کَنُمْ (دمبه بره ها را می چینم )

چوپان : راسْشَهْ بِگُمْ گَلِیْ خِمِهْ دوشَ ایْخَرُمْ ( راستش را بگویم  گله مال خودم هست دوغ آن را می خورم )

بچه ها : هِلْ هِلهْ گرگ چَمْبَری زَلَهْ نَیاری بُوَری (هِلْ هِلهْ گرگ چَمْبَری جرأت نداری که ببری)

گرگ بدو ، چوپان بدو ،گله پیچ و تاب می خورد تا گرگ بلاخره یکی یکی بره ها را بگیرد و دوباره بازی را از سر بگیرند.