احمد نادعلیان
احمد نادعلیان (زاده ۱۳۴۲ در سنگسر) هنرمندی در حوزهی هنرهای محیطی و زمینی ایرانی است. او بیشتر بهخاطر کنده کاری بر روی سنگهای رودخانه ها شناخته شدهاست.فعا لیتهای هنری او همچنین شامل حجاری،چیدمان کارهای چندرسانهای و اینترنتی (نتآرت)، چیدمان ویدئویی، کارهای تعاملی و اخیراً ساخت آهندیسها است. او بیشتر در طبیعت زندگی میکند و در عرصه بینالمللی به اجرای هنر محیطی میپردازد. آثار او در بیش از ۴۰ کشور دنیا پراکنده هستند.[
او در سال ۲۰۰۳ میلادی به همراه چند هنرمند دیگر، برای معرفی هنر معاصر ایران رهسپار سفر دوسالانه ونیز شد و هنر محیطی رودخانهای را ارائه داد. در سال ۲۰۰۹ میلادی اثر مُهر استوانهای و چاپ آن در در تقویم دیواری خلیج فارس هنر محیطی آمریکا به ثبت رسید. منتقدان بسیاری آثار او را به عنوان تنها هنرمند ایرانی که به صورت حرفهای در زمینه هنر محیطی در عرصه جهانی فعالیت میکند، در مجلات تخصصی بینالمللی معرفی کردهاند. او تاکنون در نمایشگاههای گروهی و انفرادی متعددی در ایران و دیگر کشورها از جمله انگلستان، لبنان، ژاپن، جمهوری آذربایجان، آلمان ، فرانسه، ایتالیا، اسپانیا، آمریکا و ترکیه ، آثارخود را به اینمایش گذاشتهاست.
او فعالیتهای هنری خود را از سال ۱۳۵۶ از سن ۱۴ سالگی با کشیدن طرحهای طنزآمیز در مدرسه آغاز کرد. او در ابتدای کارهای هنریاش بیشتر در زمینههای بسیار متنوعی از جمله طراحی، نقاشی، کاریکاتور و عکاسی فعالیت داشتهاست.
نادعلیان بین سالهای ۱۳۶۳ تا ۱۳۶۸ به بسیاری از نقاط ایران سفر کرد که حاصل آن خلق چند هزار طراحی و تهیه بیش از ۱۲ هزار اسلاید بود. دو مجموعه از آن طراحیها را در همان دوران دانشجویی به چاپ رساند و هماکنون از برخی از آن اسلایدها در تدریس دروس نظری در دانشگاهها بهره میگیرد. او پس از آن که در سال ۱۳۶۷ از دانشکده هنرهای زیبای دانشگاه تهران در رشته نقاشی فارغالتحصیل شد، در سال ۱۳۶۹ به فرانسه رفت و تا سال ۱۳۷۰ در مراکز فرهنگی فرانسه به مطالعه تاریخ هنر ایران و جهان پرداخت. او سپس در سال ۱۳۷۰ به انگلستان رفت و در سال ۱۳۷۵ موفق به کسب مدرک دکترای فلسفه هنر در زمینه تخصصی نقاشی و تزئینات دیواری از دانشگاه مرکزی انگلستان (UCE) شد. او در سال ۱۳۷۵ به ایران بازگشت و به تدریس در دانشکدههای هنری پرداخت.
نادعلیان از سال ۱۳۷۵ تاکنون، بیشتر اوقات خود را در فصلهای بهار و تابستان در ییلاقات عشایر ایل سنگسر در اطراف کوه دماوند بهویژه روستای پلور سپری میکند. او تدریجاً به کندهنگاری بر روی سنگ روی آورد و از ۱۳۷۶ سفرهای متعدد خود را به کشورهای گوناگون جهان آغاز کرد. دکتر نادعلیان سابقه تدریس در دانشگاههای شاهد (عضو هیئت علمی)، دانشگاه تهران، هنر، الزهرا، سوره، آزاد را دارد. او هماکنون در دانشگاه در مقطع کارشناسی ارشد و دکترا تدریس میکند. او تاکنون مدیریت و دبیری جشنوارههایی مانند جشنواره هنر محیطی ایران و جشنواره بینالمللی مجسمههای شنی را به عهده داشتهاست.
او حجاری بر روی سنگ در طبیعت را از سال ۱۳۷۵ آغاز کرد و از سال ۱۳۷۶ تاکنون سفرهای بسیاری به بیش از ۴۰ کشور جهان داشتهاست. کارهای او موضوعهای نمادین و الهامگرفته از اساطیر باستانی هستند که با تفسیر و شیوهای نو ارائه میشوند. آثار او از جمله حجاریها، خاک نقاشیها، پیکرهها و مهرهها بیشتر در محیط طبیعی خلق و رها میشوند، و در برخی اوقات عکسها و فیلمهای آنها در نمایشگاهها و نگارخانهها به نمایش گذاشته میشوند. او همچنین بسیاری از حجاریهایش را در گوشه و کنار جهان دفن کرده و نقشهای برای آنها در وبگاهاش فراهم میکند. آثار دفن شده بیشتر دارای نقوش ماهی، جانوران و اثر رد پا یا دست انسان هستند.
مهمترین ویژگی آثار او در حجاری سنگهای طبیعت، به گفته خودش، اصل همسویی و غلبه نکردن بر طبیعت، دگرگون نکردن ماهیت و حفظ بافت و کلیت سنگ است که سادگی و رازآلودگی حجاریها را به همراه دارد. بیشتر طرحهایی که او بر روی سنگهای صیقلی رودخانه حجاری میکند، طرح نمادین ماهی است. نادعلیان همچنین در زمینه هنر زمینی، با بهکارگیری خاکهای رنگی طبیعی، به طراحی چهره و دست انسان بر بستر سواحل میپردازد.
مجتبی میر طهماسب مستندساز ایرانی، فیلم مستند «رودخانه هنوز ماهی دارد» را با موضوع فعالیتهای هنری و زیستمحیطی نادعلیان ساختهاست. این فیلم روایتگر تلاش این استاد دانشگاه برای جلب توجه به محیط زیست از طریق حجاری بر روی سنگها در حاشیه رودخانهها است.
جایزهها و افتخارات
- ۲۰۰۲: اعطای نشان نتآرت (هنر شبکه و اینترنتی)
- ۲۰۰۵: جایزه بزرگ و سیمرغ طلایی دوسالانه تاشکند
- ۲۰۰۶: انتخاب به عنوان یکی از هنرمندان محیطی سال در آمریکا
- ۲۰۰۹: انتخاب به عنوان هنرمند برگزیده موزه سبز آمریکا