او هفت برادر دارد و کوچکترین فرزند خانواده است.

او تاکنون جایزه‌های بسیاری را از آن خود کرده است؛ مثل Golden Owl - Youth Literature Prize، Golden Owl - Audience Youth Award

 او  همچنین برنده جایزه آسترید لیندگرن ۲۰۱۹ است.

بارت موئیارت از ۱۹ سالگی نوشتن برای کودکان و نوجوانان را آغاز کرده و بیش از ۵۰ عنوان اثر از کتاب‌های تصویری گرفته تا رمان‌های نوجوان، شعر، نمایشنامه، ترانه، فیلم‌نامه تلویزیونی و مقاله را در کارنامه کاری خود دارد. کتاب‌های بارت موئیارت به بیش از ۲۰ زبان ترجمه شده است. او مدرس نوشتن خلاق نیز است.

بارت می‌گوید: از وقتی که ۹ سالم بود کتاب‌های آسترید لیندگرن را می‌خواندم. دنیای آسترید لیندگرن همانند خانواده‌ام بود. بعدها فهمیدم که دنیای او دنیای پذیرش تفاوت‌ها است. این برای من بسیار تسکین‌دهنده بود چون من جوان‌ترین فرد از یک خانواده پرجمعیت بودم و احساس تنهایی می‌کردم. این مساله آثارم را تحت تاثیر قرار داد. من می‌خواهم مرزهای ادبیات کودکان را گسترش بدهم.

آخرین اثر او با نام «این روزها همه متاسف هستند»، اکتبر ۲۰۱۸ منتشر شد که داستانی است بُرنده درباره دختری دوازده ساله به نام بیانکا. شاهکار او به نام «این عشق است که ما نمی‌فهمیم» (۱۹۹۹) داستان از هم پاشیدن خانواده‌ای را از زاویه دید دختر ۱۵ ساله خانواده بیان می‌کند. کتاب «دستان خالی» (۱۹۹۵) برنده جایزه ادبی کودک و نوجوان آلمان احساسات پسربچه‌ای را روایت می‌کند. بارت در زندگینامه خودنوشت خود با نام «برادران» (۲۰۰۲) با زبانی طنز درباره بزرگ شدن به عنوان کوچکترین برادر از هفت برادر می‌نویسد.