اهداف:

• توسعه فعالیت های شبکه در سطح ملی و منطقه ای  (توسعه جایگاه اجتماعی / توسعه اطلاع رسانی به جامعه)
•  توسعه شبکه حامیان حقیقی و حقوقی
•  توسعه کمی و کیفی زیرساخت ها
•  تولید تحقیقات و علم کاربردی
•  افزایش تعداد افراد تحت پوشش
•  ارتقاء سطح رضایت مندی مددجویان
•  توسعه قابلیت های منابع انسانی و تعلق سازمانی
•  افزایش جذابیت برای داوطلبین

ضرورت ایجاد توانیاب

طبق آمار سازمان بهداشت جهانی، بیش از 600 میلیون نفر از ساکنان جهان به علل مختلف جسمی، روانی و اجتماعی دچار ناتوانی و معلولیت هستند، حدود 80 درصد از این افراد در کشورهای جهان سوم زندگی می کنند که یک سوم این افراد را کودکان تشکیل می دهند. در ایران نیز حدود 10 درصد افراد جامعه را معلولان تشکیل می دهند که تعداد قابل توجهی از این افراد شامل کودکان می شود. افراد معلول همچون سایر افراد جامعه حق دارند در شرایط یکسان از حقوق و امکانات مساوی برخوردار باشند، ولی همواره با چالش هایی از نظر خانوادگی، اجتماعی، فرهنگی، کار، حرفه و ... روبرو هستند. طرز تلقی غلط جامعه از افراد معلول، امر مشارکت کامل آنان را در امور اجتماعی و زیستن بدون اتکا به دیگران مختل کرده است، زیرا نگاه عموم معطوف به ناتوانی این افراد است نه توانایی هایشان.

مواجهه با پدیده معلولیت نیاز به نگاهی فراتر از ملیت، جنسیت، دین، نژاد دارد و انجمن توان یاب بر آن است تا با ارائه خدمات صد درصد رایگان توانبخشی (شامل: کاردرمانی، فیزیوتراپی، گفتاردرمانی، آب درمانی، درمان با هنر و بازی و ...) اصلاح باورهای غلط در  جامعه نسبت به پدیده معلولیت، ایجاد امکانات و فرصت های برابر برای این افراد را فراهم سازد.

کودکان دارای معلولیت جسمی و حرکتی چه کسانی هستند؟

به طور کلی، معلولان جسمی - حرکتی کسانی هستند که به دلیل نقص جسمانی دچار مشکل حرکتی می باشند. این نقص ممکن است به دلیل ضایعه مغزی، آسیب دیدگی نخاعی، ضایعات استخوانی و عضلانی و ... به صورت فلج عضو و یا ناموزونی عضو حرکتی (دست و پاها) نمایان گردد.

باید توجه داشت که هر نقص جسمانی لزوماً دلیل بر ناتوانی فرد برای انجام امور مربوطه نمی باشد. به عبارت دیگر فرد معلول کسی است که به دلیل نقص جسمی - حرکتی قادر نیست فعالیت های عادی زندگی روزمره را به نحو مطلوب انجام دهد و یا در انجام فعالیت های مربوطه با محدودیت هایی مواجه است.

لذا توانبخشی این افراد یک فرایند جامع و چندوجهی درمان است، به همین دلیل کار گروه های تخصصی که به این منظور اختصاص یافته اند نیز بر حسب نوع اختلال کودک، متفاوت می باشد.

بسیاری از این خدمات، نظیر فیزیوتراپی، کاردرمانی، گفتاردرمانی، به طور طولی و در راستای یکدیگر به هر یک از توان یابان ارائه می شود زیرا کودکی که به سبب ناتوانی جسمی، قادر به حرکت دادن اعضای بدن و شناخت تجربی اشیاء و محیط پیرامون خود نیست از نظر رشد و بالندگی فکری نیز دچار وقفه و یا کندی خواهد شد.

پس بسیار حائز اهمیت خواهد بود که در کنار تیم توانبخشی تیم بهداشت روان پس از تشخیص نوع و میزان اختلال، به تعیین برنامه درمانی و سپس روند پیشرفت کودک توان یاب و خانواده او در طول دوره درمانی به صورت هماهنگ و منسجم پرداخته و با یکدیگر کار کنند.

با این وصف، فرآیند کمک به بازتوانی کودکان توان یاب، تنها به کار با کودکان خلاصه نمی شود. بلکه به سبب قرار گیری کودک در خانواده و نقش کلیدی خانواده ها در رشد و نمو جسمی و روانی کودکان، آموزش نحوه صحیح رفتار با این کودکان و نیز کمک به ارتقاء سطح دانش و آگاهی خانواده ها از وضعیت جسمی و روانی فرزندشان، بخش مهم دیگری از فعالیت های آموزشی انجمن توان یاب را تشکیل داده و موجب شده که کارگاه های آموزشی انجمن مکمل خدمات توانبخشی باشد.

گاهی پس از گذشت مدتی از شروع فرآیند درمان، رشد توان یاب به سبب عملکرد خانواده متوقف می شود. همچنین در هنگام رسیدن کودک به سن مدرسه و مواجه شدن او با سایر کودکان، یا در  سنین بلوغ که حساسیت نوجوانان بیشتر  می شود، احساس متفاوت بودن در  کودک و نوجوان توان یاب سبب بروز اختلالاتی در  امر درمان و بازتوانی می شود.

در نتیجه راه حل این مشکل با ارائه مشاوره های توان بخشی به خانواده ها، در چگونگی یاری رساندن به کودکان و نوجوانان توان یاب با استفاده از اهرم های نیرومند درمانی نظیر کاردرمانی، فیزیوتراپی، گفتاردرمانی، درمان با بازی و هنر به یاری و درمان مشکلات ارتباطی کودک توان یاب می پردازد.