میرزا محمدعلی تبریزی اصفهانی (صائب تبریزی)
از استادان بزرگ شعر فارسی در عهد صفوی است.
میرزا محمد علی صائب تبریزی از شاعران عهد صفویه است که در حدود سال ۱۰۰۰ هجری قمری در اصفهان (و به روایتی در تبریز) زاده شد. در جوانی مانند اکثر شعرای آن زمان به هندوستان رفت و از مقربین دربار شاه جهان شد. در سال ۱۰۴۲ هجری قمری به کشمیر رفت و از آنجا به ایران بازگشت و به منصب ملکالشعرایی شاه عباس ثانی درآمد. در زمان پیری در باغ تکیه در اصفهان اقامت کرد و همواره عدهای از ارباب هنر گرد او جمع میشدند. وی در سال ۱۰۸۰ هجری قمری وفات یافت و در همین محل (باغ تکیه) در کنار زایندهرود به خاک سپرده شد.
خاندان او اصلاً تبریزی و از اعقاب شمسالدین محمد شیرین مغربی تبریزی، شاعر مشهور سدهی هشتم و آغاز سدهی نهم بود، ولی ولادت و تربیت میرزا محمدعلی در اصفهان بوده و به همین سبب او را در تذکرهها گاه تبریزی و گاه اصفهانی گفتهاند در حالی که شاعر انتساب خود و خاندانش را به تبریز فراموش نمیکند.
پدرش میرزا عبدالرحیم که از بازرگانان تبریز بود، در عهد شاه عباس بزرگ به اصفهانی مهاجرت کرد و در محلهی عباسآباد سکونت گزید و میرزا محمدعلی آنجا ولادت یافت. زادسالش به درستی دانسته نیست ولی میبایست پیرامون سال ۱۰۱۰ ه. زاده شده باشد.