تولد: 1299خورشیدی، تهران
ایران‌شناس، پژوهشگر و استاد دانشگاه؛ دارای دکترای زبان فارسی از دانشگاه تهران و دکترای زبان باستانی ایران از انگلستان.
وی که بر زبان‌های انگلیسی، فرانسه، آلمانی، عربی، روسی و ترکی آذری مسلط است، بنیادگذار بنگاه ترجمه و نشر کتاب در 1333 و مدیر مرکز ایرانشناسی دانشگاه کلمبیاست و از 1351 مدیریت نگارش دانشنامه‌ی بزرگ ایرانیکا را بر عهده دارد. کتاب‌ها و مقالات متعددی در زمینه‌های ادبیات فارسی، تاریخ، کیش‌ها و آیین‌ها، هنر، اساطیر و زبانشناسی دارد.
«داستان‌های ایران باستان» (1337) و «داستان‌ها شاهنامه» (1347) به قلم وی از نخستین بازنویسی‌های ارزشمند ویژه نوجوان است. در بازنویسی داستان‌های شاهنامه، ضمن حفظ سبک اصلی اثر شعرهایی از متن اصلی گنجانده است.