تولد: 1274خورشیدی، تهران؛ -- 1345، تهران
ادیب، پژوهشگر، مترجم و مورخ و استاد دانشگاه؛ از او آثار پژوهشی متعددی در زمینه‌ی تاریخ ایران و نیز ادبیات کلاسیک ایران بر جای مانده‌است. وی با نثری ساده و دارای استحکام دستوری از بنیادگذاران مکتب نثر دانشگاهی به شمار می‌رود. در کنار آثار ارزشمند و متعدد پژوهشی و ترجمه‌ای خود، در فاصله‌ی سال‌های 1300 تا 1320 داستان‌های کوتاهی نیز برای نوجوانان نوشت که تحت تأثیر مکتب رمانتیسم فرانسه قرار داشت. ساختار داستان‌های او بین حدیث نفس و گزارش‌ روزنامه‌ای و مقاله و داستان دزر حرکت است. او در سرشت خود ادیب بود و نه نویسنده‌ای که بتواند زشتی‌ها و زیبایی‌های زندگی را آن‌چنان که او می‌بیند یا می‌خواهد نمایش دهد. داستان‌های ستاره‌ی من و پوست خربزه از جمله آثار او برای نوجوانان است که بدون داشتن طرح داستانی با زبانی نزدیک به زبان شعر غنایی، به بیان احساسات شخصی خود که حدیث نفس وی از دوران کودکی است، می‌پردازد.