تولد: 1250 خورشیدی، رشت؛ -- 1312 تهران)
شاعر و روزنامه‌نگار دوره‌ی مشروطیت که برای کودکان نیز شعر می‌سرود. دانش‌های مقدماتی را در قزوین فراگرفت و 5 سال در کربلا و نجف به آموخته‌هایش افزود. در 28 سالگی به رشت بازگشت و روزنامه‌ی فکاهی ـ اجتماعی ـ انتقادی نسیم شمال را با وجود موانع بسیار منتشر کرد. این نشریه به طرح گرفتاری‌های مردم می‌پرداخت و دیدگاه‌های انتقادی شاعر را منعکس می‌کرد. اغلب سروده‌های خود در این نشریه را از روزنامه‌ی فکاهی دیگری به نام «ملانصرالدین» که به زبان ترکی در ناحیه‌ی قفقاز منتشر می‌شد، ترجمه و اقتباس می‌کرد. ملانصرالدین را میرزا علی‌اکبر طاهرزاده صابر، شاعر و نویسنده‌ی طنز‌پرداز ترک زبان که اندیشه‌های اجتماعی پیشرو و آزادی‌خواهی داشت، منتشر می‌کرد. انتشار نسیم شمال نزدیک به 20 سال به شکل هفتگی ادامه داشت. وی به سبب پرداختن به شعر کودکان، در ردیف شاعران ادبیات کودکان دوره‌ی مشروطه که بیش‌تر به سبک روزنامه‌ای شعر می‌سرودند، قرار می‌گیرد. ویژگی برجسته‌ی او سرودن شعر به زبان توده‌ی مردم است.
کتاب گلزار ادبی که برای دانش‌آموزان پدید آورد، مجموعه‌ای است از ترجکه‌ی منظوم قصه‌های لافونتن و فلوریان به زبان ساده، به همراه اشعاری که او خود سروده است. مناظره‌ی راست و دروغ،روایت منظوم کور و چلاق و عضو اعضای بدن با مَطلع زیر از اشعار تمثیلی اوست:
عضو اعضای بدن بند به بند
قهر کردند به هم روزی چند
شرط بستند حمیت نکنند
موقع کار معیت نکنند...
او نیز هم‌چون ایرج‌میرزا در اشعارش با زبانی آهنگین کودکان را پند و اندرز می‌دهد.