معرفی حمام نواب

این حمام از جمله آثار دوره‌ی قاجاریه شهر تهران است و در خیابان ۱۵ خرداد شرقی کوچه بیک دامغانی (بازارچه نواب سابق) قرار دارد. این حمام در اولین نقشه‌‌های تهیه شده تهران وجود دارد و به نام گذر حمام نواب ذکر شده است.

این بنا توسط زنانی به نام‌‌های سارا سلطان خاتون و سارا حاجر خاتون که دختران فردی به نام نواب بوده‌‌اند ساخته شده است.

معماری

حمام نواب دارای بخش‌‌هایی چون هشتی، سربینه، تنظیف گرم‌خانه، سرویس بهداشتی، خزینه، استخر و ستون است.

مصالح به کار رفته در ساخت این بنا شامل آجر، آهک، ساروج، سنگ و کاشی است. در این بنا پس از مرمت، از سیمان نیز برای حفظ آن استفاده شده است.

چیزی که در معماری این بنا مشهود است کاربندی و وجود آهک روی سطح بنا بسیار محدود بوده که حاکی از وجود تزیینات قابل توجه در آن است و نشان از ذوق و استعداد هنری معمار آن دارد.

این حمام دارای کتیبه کاشی‌ کاری شده بوده و از آن برای صحنه‌‌های از فیلم قیصر استفاده شده است.

حمام نواب برای جلوگیری از اتلاف گرما و امکان استفاده از آب قنوات و چشمه‌‌ها برای استحمام، پایین‌تر از سطح زمین ساخته شده است.

تغییر کاربری

حمام نواب در سال ۱۳۹۰ تغییر کاربری داد و به همت شهرداری منطقه ۱۲ و اتحادیه صنایع دستی کشور و سازمان میراث فرهنگی صنایع دستی و گردشگری استان تهران به مرکز صنایع دستی شهر تهران تبدیل شد.

ثبت در آثار ملی ایران

حمام نواب در سال ۱۳۸۵ توسط سازمان میراث فرهنگی با شماره ۱۶۲۲۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسید.

دسترسی

برای دسترسی به حمام تاریخی نواب تهران کافی است در ایستگاه ۱۵ خرداد در خط یک مترو تهران از قطار پیاده شده و خیابان ۱۵ خرداد را به سمت شرق برویم. سپس خیابان امامزاده یحیی (ع) را به داخل می‌رویم. پس از طی مسافت کمی به زیارت امامزاده یحیی می‌رسیم که حمام نواب بعد از آن قرار دارد.