بوستان آبشار تهران شامل باغ راه‌‌هایی در دل کوهستان است که با استفاده از مصالح طبیعی سنگ و چوب ساخته شده و طراحی شیب پیاده راه‌‌های آن به گونه‌‌ای است که حتی کودکان و سالمندان نیز تا بالاترین ارتفاع می‌‌توانند به کوه پیمایی بپردازند.

این بوستان با الهام از باغ‌‌های سنتی ایرانی به صورت طبقه طبقه ساخته شده است که هر طبقه شامل فضای سبز، آلاچیق و برکه‌‌ای متفاوت از طبقه دیگر است. در ساخت این بوستان از مصالحی استفاده شده است که با طبیعت همخوانی دارند. آبشار مصنوعی نیز در بالاترین ارتفاع مجموعه قرار دارد.

بالاترین بخش آبشار تهران آلاچیقی است که به آن برج تقسیم آب می‌‌گویند. این برج بیشتر شبیه یک آلاچیق بزرگ چوبی است که درست وسط آن، برکه‌ای کوچک قرار دارد. نیمکت‌هایی که اطراف این آلاچیق چیده شده‌اند محل مناسبی برای نشستن و دیدن مناظر پایین دست هستند. وقتی در کنار بالاترین آلاچیق آبشار تهران می‌‌ایستید، می‌‌توانید هشت برکه کوچک و بزرگ را ببینید که در ارتفاعات مختلف ساخته شده‌اند. سه برکه اول کوچک هستند و برکه‌‌های بعدی کمی بزرگ‌‌تر می‌‌شوند اما آن‌چه در تمام این ۸ برکه دیده می‌‌شود، این است که همگی به شکل استخر ساخته شده‌اند و هر برکه به وسیله گیاهان مختلفی احاطه شده که فضای جدیدی را به وجود آورده‌است.

کنار یکی از این برکه‌ها، نیلوفرهای آبی با گل‌‌های صورتی و سفید، برکه‌ای طبیعی را یادآوری می‌‌کنند. کمی آن طرف‌‌تر نخل‌‌های مرداب و جگن، از زمین سر برآورده‌اند. در جایی دیگر انواع کاکتوس‌‌ها در کنار برکه‌ی سوم تصویری می‌‌سازند که تنها در آبشار تهران می‌‌توان مانندش را دید. همچنین سماق آمریکایی، سید الاشجار، بلوط و موگو، درختانی هستند که به سنگ فرش خیس پیاده راه‌‌ها سایه می‌‌بخشند. ظاهرا طراح این آبشار با تاریخچه باغ‌‌ها و گیاهان ایرانی آشنایی کامل داشته چرا که در فاصله میان برکه ششم تا هفتم انواع درختان میوه مثل گیلاس، آلبالو و گردو را کاشته‌است. در آبشار تهران شما می‌‌توانید انواع توت‌‌ها و ازگیل را هم پیدا کنید؛ البته درختانی مثل صنوبر، تبریزی و سپیدار هم جایگاه خودشان را در این تفرجگاه طبیعی حفظ کرده‌اند.

برای بالا رفتن از این کوه و رسیدن به برکه‌ها، دو راه وجود دارد. یکی راه سنگی که در سمت چپ واقع شده و دیگری پلکان طویل پیچ در پیچی است که سمت راست آبشار قرار دارد. این راه‌‌های پوشیده از سنگ‌فرش، با راه‌‌های فرعی شما را به سمت برکه‌‌ها هدایت می‌‌کنند. میان این راه‌ها، جوی‌‌های باریکی هم تعبیه شده‌اند که آب را به سمت باغچه‌‌ها و برکه‌‌ها می‌‌برند. هر شش برکه بالایی آبشار تهران، به وسیله جوی‌‌های کوچک و بزرگ با هم در ارتباط هستند.

هم‌چنین به دلیل تفاوت ارتفاعی که این برکه‌‌ها با هم دارند آبشارهایی در مسیر عبور آب ایجاد شده که ارتفاع بلندترین آنها به حدود ۱۰ متر می‌‌رسد. برکه ششم جایی است که آب، راهش را به سمت یک مخزن دیگر کج می‌‌کند و از آنجا برای وارد شدن به برکه‌‌های هفتم و هشتم دوباره به مخزنی دیگر می‌‌ریزد.

به جز برکه‌‌ها و آبراه‌ها، یکی دیگر از جاذبه‌‌های آبشار تهران، آلاچیق‌هایی هستند که روی برج‌‌های سنگی بنا شده‌اند. در سمت راست این تفرجگاه، برج‌‌های سه قلو روی دیواره‌‌های سنگی قرار دارند. این‌ها در واقع آلاچیق‌هایی هستند که سایبان خوبی برای استراحت دارند. یک برج دیگر که به برج حلزونی یا برج کبوتر معروف است، کمی بالاتر از برج‌‌های سه قلو قرار گرفته‌است و همان طور که از اسم این برج پیداست برای رسیدن به بالای آن باید پله‌‌های سنگی حلزونی شکل را گرفت و بالا رفت. انتهای این راه پله چیزی نیست جز لانه کبوترها. درست رو به روی این برج‌ها، یک دیوار سنگی شبیه دیوار چین اما در ابعاد بسیار کوچک‌‌تر هم ساخته شده است. جنس همه آلاچیق‌‌ها از چوب روس است که دوام زیادی دارد. لانه‌هایی برای پرندگان نیز روی دیوارهای این برج نصب هستند که برای گنجشک‌‌های ساکن آبشار تهران خانه‌ای دائمی شده‌اند.

از امکانات این بوستان می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• ۲۵۰۰۰ متر مسیر کوه پیمایی
• آبشار مصنوعی، آبراه‌‌ها و جویبارها
• ۸ برکه‌ی سنگی با مساحت ۷۵۰۰ مترمربع
• ۲۰۰۰ متر مسیر دوچرخه سواری
• رستوران سنتی
• ۳۳ واحد آلاچیق
• ۲۰۰۰ واحد پارکینگ
• مسجد با مساحت ۴۰۰ مترمربع
• باغ گیاهان دارویی
• باغ گل با مساحت ۲ هکتار
• مسیر کالسکه سواری
• سالن آمفی تئاتر