خانه‌ی شهيد رجايي از 1343 تا حدود 17 سال محل سكونت محمدعلی رجايي بود. سپس از 1373 با همت بنياد شهيد و سازمان ميراث فرهنگي در رديف آثار ملي و يادماني براي حفظ خاطرات آن معلم شهيد درآمد. خانه‌ی قديمي و به صورت اندروني بيروني‌، 254 مترمربع و با زير زمين دو طبقه است‌. زيرزمين به شكل بسيار قديمي و با طاق‌هاي آجري محل حمام‌، آب انبار و طباخ خانه است‌. آشپزخانه با همان وسايل طباخي و به همان شكل باقي مانده است‌. اتاق خواب هم شامل كردي و پشتي‌هاي معروف شهيد رجايي است‌. در پذيرايي كه درست مقابل آشپزخانه و اتاق خواب قرار دارد، ميز و صندلي كار و هم‌چنين وسايل شخصي‌، كتاب‌خانه دست‌ساز شهيد رجايي‌، آينه معروف او كه قطعه‌اي از شيشه اتوبوس بود، صندوقچه‌، ويترين‌، يادداشت‌هاي شخصي‌، كمد لباس‌ها و دندان مصنوعي كه باعث شناسايي شهيد شد، قرار دارند. هم‌چنين آثار هنري اهدا شده به موزه و بخش‌هايي از زندگي‌نامه شهيد رجايي در قاب‌هايي به چشم مي‌خورد.