نزدیک بیست سال از بهترین ایام زندگی مسعود سعد سلمان، شاعر خوش قریحه و آزاده‌ی لاهوری که نیاکان او از همدان به آن دیار رفت بودند، در زندان گذشت.در واقع مسعود، طی پانزد سالی هم ک در پایان عمر خویش آزاد زیست و به خواندن و نوشتن اشتغال ورزید، مسعود با وجود آن که پدرش از عمال دولتی و در دوره ی اول غزنوی صاحب شأن و منزلت بود، به خدمت سیف الدول محمود پیوست که در آن روزگار از جانب پدر به امیری هندوستان منصوب شده بود. در حدود سال 480 سیف الدوله به فرمان پدرش سلطان ابراهیم گرفتار و زندانی شد و ندیمان و یاران او نیز به قید زندان گرفتار شدند. از آن جمله مسعود سعد بود که هفت سال در قلعه های "سو" و " دهک" و سه سال را در قلعه "نای" زندانی شد.