موزه‌ی نقاشی پشت شیشه با مساحتی حدود ۱۰۰۰ مترمربع که در برگیرنده آثار زیبا و متنوعی از این هنر است در یکی از بناهای قدیمی تهران با معماری سده اخیر (1309 خورشیدی)، خانه دکتر شقاقی قرار دارد. بنای یادشده را شهرداری خریداری و برای ایجاد موزه‌ای با هدف معرفی هنر نقاشی پشت شیشه بازپیرایی، تجهیز و آماده‌سازی کرده و در فروردین ماه سال 1377 خورشیدی در اختیار سازمان میراث فرهنگی کشور قرار داده‌است.

نقاشی پشت شیشه از هنرهای بسیار کهن است که محل تولد و پیدایش این هنر یکی از کشورهای چین، مصر یا روم باستان بوده‌است، قدیمی‌ترین نقاشی پشت شیشه متعلق به قرن سوم یا چهارم پیش از میلاد و در محدوده‌ی کشور ایتالیا (منطقه آپولیا) به دست آمده‌است. این هنر در دوره‌ی صفویه از اروپای شرقی، هند و چین وارد ایران شد و برخلاف دیگر هنرهای وارداتی بلافاصله بعد از ورود به کشور رنگ و بوی بومی به خود گرفت.

نقاشی‌های به نمایش درآمده در این موزه شامل موضوعات گوناگون و در زمینه‌های مختلف است. تصاویر مربوط به انسان، گل و مرغ، تصاویر هندسی، حیوانات، بناهای تاریخی، مناظر شهری، طبیعت، نوشته و خطوط قرآنی، تک چهره‌ها، شخصیت‌های مذهبی و درباری و تاریخی، شاعران و هنرمندان، تصاویری از امامان، دراویش و عامه‌ی مردم در حالت‌های مختلف و تصاویر زنان به شیوه‌هایی از نقاشی سبک قاجار و آثار مینیاتوری، از جمله موضوعات نقاشی‌های کار شده بر پشت شیشه هستند. در بسیاری از نمونه‌ها تصاویر آزاد و در برخی دیگر شباهت زیادی با نقاشی‌های قهوه‌خانه‌ای مشاهده می‌شود.

هنر نقاشی پشت شیشه به جهت اجرای طراحی معکوس و استفاده از رنگ‌های روشن و اکلیلی، نیاز به مهارت و قدرت قلم و طراحی و ظرافت ویژه دارد. حدود 450 اثر از آثار دوران‌های صفویه، زندیه، قاجار، افشار و معاصر و تعدادی از آثار نقاشی علی اکبر صنعتی در موزه نقاشی پشت شیشه نگهداری می‌شود.