منطقه درختکاری و محوطه سازی شده در دامنه شیب‌دار کوه خشکچال ( بین دارآباد و جمشیدیه )، با چشم‌اندازی کوهستانی با مسیرهای سنگ‌فرش که در ادامه به دامنه‌های تقریباً دست نخورده البرز منتهی می‌شوند، بخش مهمی از سیمای عمومی‌ این بوستان را تشکیل می‌دهند.

این بوستان از جمله بوستان‌های منطقه است که بخاطر دسترسی به دامنه‌های جنوبی البرز و چشم‌اندازهای کوهستانی و وسیع آن، احساس بودن در دل طبیعت را سریعا به گردشگر منتقل می‌کند. خلوتی و آرامش بوستان نیز از نقاط قوت آن است، ضمناً با کوه پیمایی کوتاهی - تقریباً در مسیر دکل‌های انتقال برق – امکان دسترسی به بوستان جمشیدیه از طریق این بوستان فراهم است. این مسیر نسبت به مسیر ماشین رو بسیار کوتاه‌تر است. در کنار ویژگی‌های طبیعی، نزدیکی بوستان به مناطق مسکونی، آن را به یکی از مقاصد گردشگری اهل محل تبدیل کرده است. ضمناً در این بوستان امکان رویت حیوانات وحشی مثل روباه و شغال همچنین پرندگان شکاری فراهم بوده و پتانسیل ایجاد مناطق دانه دهی به پرندگان نیز در آن وجود دارد.

امکان وجود شغال و سگ‌های ولگرد بخصوص در ساعات پایانی شب می‌تواند از خطرات احتمالی باشد هر چند که گزارشی در این باره ثبت نشده است.