در سال هزار و دویست و هشتاد و هفت ه.ق. در قریه ‌سرابه کچو، در نزدیکی اردستان، کودکی متولد شد که نام او را حسن گذاشتند. به دنبال حادثه کوچکی، پدر حسن او را که شش ساله بود، به قمشه (در جنوب اصفهان) برد و از آن به بعد، پدربزرگ وی سرپرستی و تربیت او را بر عهده گرفت. زندگی و سرنوشت این کودک به گونه ای رقم خورد که در یکی از بحرانی ترین دورانهای تاریخ معاصر نقش و تأثیر مهمی در روند امور و جریان حوادث داشته باشد.