شهامت بدون هوشیاری و هوشیاری بدون شهامت پوچ است. تاریخ بشر زمانهای بسیاری را به یاد دارد که در آنها مردمان شجاع ناهوشیار و مردم هوشیار بزدل بوده اند. هرگاه آدمهای هوشیار با شهامت و آنها که شهامت دارند هوشیار شوند، بشریت پیشرفت می کند.
نویسنده در حالی که به این مطالب تقریبا فلسفی فکر می کرد تصمیم گرفت نوشتن داستان عید را شروع کند. داستانی که در مدرسه ‌شبانه روزی شکل می گیرد و در آن،‌ سخن از شجاعها و ترسوها، آدمهای عاقل و مردم نادان است
با اجرای نمایشنامه “کلاس پرنده“ ، بالاخره بعضی بچه ها یاد خواهند گرفت که زندگی نه با پول درآوردن شروع می شود، و نه با آن به پایان می رسد. یاد می گیرند که نه هیج وقت خودشان را گول بزنند و نه اجازه دهند دیگران آنها را گول بزنند. ازناکامیها نهراسند و بخوبی با ناگواریها رو به رو شوند. تسلیم مشکلات نشوند و… .