دخترک که از کارهای روزانه خسته و گرسنه شده بود کنار باغچه نشست و به گل نرگس گفت: “کاش برگهای تو نان کنجدی بود. گل نرگس به او گفت: نان خوشمزه را نانوا می پزد. مرا به او هدیه کن.“ دخترک به سراغ نانوا رفت،‌اما نانوا هم همین حرف را به او زد و او را به سراغ کشاورز فرستاد. دخترک از کشاورز به سراغ زمین، از زمین به ابر، از ابر به… رفت تا اینکه به سرچشمه بخشندگی رسید.
تصاویر زیبای کتاب، داستان آن را جذابتر کرده است.