جستجو
پیرزن و روباه
قصه های مردم جهان
پیرزنی که از مال دنیا فقط یک گاو داشت و با فروش شیر آن زندگی خود را می گذراند، یک روز متوجه شد که کاسه شیری که دوشیده بود خالی شده است. روز بعد هم همین طور، تا اینکه تصمیم گرفت در جایی پنهان شود و انتظار بکشد. ناگهان متوجه شد که روباهی آهسته به کاسه نزدیک شد و پوزه نوک تیزش را در ظرف شیر فرو برد. پیرزن آهسته به اتاق رفت و ساطوری برداشت و… .
در این کتاب، چند داستان از افسانه ها و قصه های اقوام مختلف که گویای ویژگیهای فرهنگی آنهاست با زبان ساده و مناسب ارائه شده است.
شنگول و منگول، حبه انگور
یکی بود، یکی نبود، غیر از خدا هیچکس نبود. بزی بود به اسم بز زنگوله پا. این بز سه تا بچه داشت شنگول و منگول و حبۀ انگور. بچه ها با مادرشان نزدیک یک چراگاه زندگی می کردند.
روزی از روزها بز خبردار شد که گرگ تیز دندانی آن دور و بر ها خانه گرفته و همسایه شان شده. خیلی نگران شد به بچه ها سپرد که: «بیدار کار باشید. بی گدار به آب نزنید. اگر من خانه نبودم و کسی آمد و در زد، از سوراخ کلید، خوب نگاه کنید، اگر من بودم باز کنید اما اگر گرگ یا شغال بود، در را باز نکنید.»
بچه ها گفتند:« چشم!»
یک روز صبح بز زنگوله پا رفت به چراگاه. کمی بعد گرگ تیز دندان که از رفتن بز با خبر شده بود، آمد پشت در و در زد.
بچه ها گفتند :«کیه؟»
گرگ گفت:«منم ، مادرتان! به پستان شیر و به دهن علف دارم.»
بچه ها گفتند:« دروغ می گویی، مادر ما صدا نازک است و شیرین سخن تو صدا کلفتی و بد دهنی.»
گرگ رفت و بعد از چند دقیقه برگشت و در زد،
٢٠٩۵۵/
پ ٧٢۶ ش
