حادثه

کتابخانه عمومی در خیابان ساکت و دلگیر و در برابر پارک قد برافراشته بود.ساختمان کتابخانه به ساختمانهای پراکنده و نیمه ویرانی که روزگاری دفاتر انجمن شهر را در خود جای می داد؛ متصل بود. اکنون از این ساختمانها به عنوان انبار استفاده می کردند. به گواهی لوحۀ درهم شکسته ای که از دیوار بیرون زده بود و از مراسم افتتاح آن در سال 1978 سخن می گفت، ساختمان کتابخانه نیز قدیمی ساز بود. بر سطح سیمانی دیوارها چندین شکاف بزرگ دیده می شد؛ شکافهایی که زمانی به رنگ سفید و اکنون از سیاهی چون رگه های خاکستری و کثیفی خودنمایی می کردند.

داخل ساختمان وضع بهتری نداشت. علاوه بر نور اندکی که در آن بعد از ظهر کسالت بار ماه آوریل به داخل کتابخانه رخنه می کرد، روشنایی ساختمان را به جای لامپهای لوموگلوب، لامپهای مهتای قدیمی تأمین می کردند. یکی از این لامپها که وزوزکنان چشمک می زدند، سوخته بود ...