گلاب گیری از زمانهای دور دست در ایران انجام می شد. پیش از این، مصرف گلاب بیشتر از امروز بود، از آن برای معطر کردن غذاها و شیرینیها استفاده می کردند، مسجدها و مکانهای عمومی دیگر را با آن خوشبو می کردند و شیشه کوچکی از آن همیشه جزئی ازلوازم آرایش خانمها بود. در خاطره بیشتر ما، فضای زندگی پدر و مادربزرگها با بوی گلاب همراه است. بوی خوش گلاب شاید پیوندی است- هر چند گذرا و نازک و نغز- بین انسان و طبیعت.