وقتی ارجاسپ، پادشاه تورانی ها از بالای کوه دید که زریر، پهلوانان تورانی را یکی پس از دیگری می کشد، هراسان شد و به سردارانش گفت: «از شما تورانی ها کسی نیست که به جنگ زریر برود و او را بکشد؟»

هیچ کس نگفت. ارجاسپ فریاد زد: «هر کس زریر را بکشد، دخترم زرستوان را به همسریبه او می دهم. همه می دانید که از او زیباتر در همه ی توران زمین دختری نیست.»

بیدرفش جادوگر برپا ایستا، چند قدمی پیش رفت و تعظیمی کرد و گفت: «فرمان دهید است مرا زین کنند تا زریر را به نیرنگ و جادو از میان بردارم.»

ارجاسپ فرمان داد.

بیدرفش خود را به شکل پیرمردی درآورد. بر پشت اسب نشست و خنجرش را زیر جبه پنهان کرد. این خنجر را دیوان به زهر آب داده بودند و اگر آن را از پشت به کسی می زدند، از زره فولادینش هم می گذشت و او را جابه جا می کشت. 

....